پند سقراط
وزي
سقراط، مردي را ديد كه ناراحت و متاثر است. علت ناراحتيش را پرسيد، پاسخ
داد: در راه كه ميآمدم يكي از آشنايان را ديدم. سلام كردم ،جواب نداد و با
بياعتنايي از من گذشت و من از اين طرز رفتار او خيلي رنجيدم. سقراط گفت: چرا رنجيدي؟
مرد با تعجب گفت: چنين رفتاري ناراحتكننده است. سقراط پرسيد: اگر در راه
كسي را ميديدي كه به زمين افتاده و از درد و بيماري به خود ميپيچد، آيا
از دست او رنجيده ميشدي؟ مرد گفت: خير، آدم كه از بيمار بودن كسي دلخور
نميشود. مرد جواب داد: به جاي دلخوري، احساس دلسوزي و شفقت و سعي ميكردم
طبيب يا دارويي به او برسانم. سقراط گفت: آيا انسان تنها جسمش بيمار ميشود؟ و آيا كسي كه رفتارش نادرست است، روانش بيمار نيست؟ بيماري فكر و روان نامش "غفلت" است. بايد به جاي دلخوري و رنجش، نسبت به كسي كه بدي ميكند و غافل است، كمك كرد و به او طبيب روح و داروي جان رساند. پس
از دست هيچكس دلخور مشو و كينه به دل مگير و آرامش خود را هرگز از دست
مده و بدان كه هر وقت كسي بدي ميكند، در آن لحظه بيمار است.
شنبه 6 اسفند 1390 - 9:37:21 AM